تشخیص کمبود این عنصر در خاک معمولاً مشکل است و بستگی زیادی به تعیین عمق تراکم ریشه درختان پسته و نمونه برداری خاک دارد. علائم کمبود نیتروژن (ازت) در اوایل فصل رشد به صورتی است که برگهای پائینی درخت کم رنگ تر، ریزتر و همراه با کاهش سطح برگ و کاهش رشد شاخه و تاج درخت می باشد و در پائیز برگهای پیر زردتر بوده و زودتر از معمول می ریزند. کمبود نیتروژن (ازت) در اوایل فصل موجب زردی برگ سرشاخه ها، کاهش رشد، کوچکی برگها و باریک ماندن شاخه های تازه رشد کرده گردیده و در اواخر فصل موجب کم مغز شدن و سبکی دانه ها می گردد. در شروع مغز رفتن پسته، در صورت تامین نشدن نیتروژن مورد نیاز درختان پسته، برگهای اطراف خوشه های پسته زرد خواهد شد.